Roblox’a Nihayet Gerçekten Şans Verdım ve Şimdi Ne Kadar Eğlenceli Olduğunu Anlıyorum!

Oyunları takip eden biri olarak, birkaç kör noktanın olduğunu kabul etmek zorundayım. League of Legends hakkında tartışmalara katılabiliyorum, Destiny topluluğunun tarihini ve genel nabzını biliyorum, ve meraktan Fortnite’daki en son gelişmeleri takip ediyorum, ama bu hafta öncesinde Roblox hakkında neredeyse hiçbir şey bilmiyordum. Bunun hem bir oyun hem de bir yaratım motoru olduğunu, sessizce dünyanın en popüler oyunlarından biri olduğunu biliyordum ama sadece bu kadar. 33 yaşındaki bir adam olarak, oyunun hedef kitlesinde yer almadığımı düşündüm ve onu hiç denemeden bu düşünceme kapıldım.

Bu geçirdiğim hafta boyunca bu hatayı düzeltmeye çalıştım. En azından, Roblox’un sadece genç nesil için bir oyun olup olmadığını görmek istedim. En azından bana, oyunun çekiciliğini anlayıp anlamayacağımı öğrenmek istedim. Sonuç olarak Roblox‘un neden bir kültürel fenomen olduğunu tam olarak anladım ve bu, benim oyun dünyamdaki en şekillendirici dönemlerden birinin bir sonraki evrimi gibi geliyor.

Yeni Flash Oyunları

8 yaşından 13 veya 14 yaşına kadar, Flash oyunlarına takıntılıydım. Konsol oyunlarını sevdiğimi inkar edemem ama yeni bir N64 veya PS2 oyunu almak, ne yazık ki bu kadar sık olmuyordu. Flash oyunları ücretsizdi ve sonsuzdu. Okuldan sonra ve hafta sonları, AddictingGames, Newgrounds ve Kongregate gibi sitelerde hangi yeni deneyimlerin beni beklediğini görmek için utanç verici sayıda saat harcadım. Konsollarda büyük bağımsız oyun patlamasından önce, bu oyun dünyasının vahşi batışıydı. Bir oyunu geliştirmek için vizyona ve özveriye sahip olan herkes bunu yapabiliyordu, ne kadar tuhaf olursa olsun. Hepsinin harika olduğunu söyleyemem; kaç tane sıradan kule savunma oyunu, basit bulmaca ve cansız 2D platform oyunu oynadığımı bile bilmiyorum ama her şimdi ve sonra gerçek bir tutku projesine rastladığımda, arkasında gerçek yetenek taşıyan bir oyun buldum.

Ne yazık ki, Flash oyunları bir süre sonra popülaritesini kaybetti ve sonunda tüm platform kapandı. Tarayıcı oyunları kaybolmadı ama artık tek seçenek değildi. Bağımsız geliştiriciler, kendilerini konsollar, PC ve mobil üzerinden satmayı öğrendiler. Bazıları hâlâ sevgi için oyun yapıyor ve eğer daha fazla zamanım olsaydı, Itch.io gibi yerlerdeki ücretsiz oyunlara göz atmak isterdim, ama o dönemin zirvesinin geçmişte kaldığını düşündüm.

Flash dönemi öldü değil; sadece dönüştü ve şimdi Roblox adını aldı.

Roblox’u ilk kez başlattığımda ne bekleyeceğimi bilmediğim gibi, geçmişimden bir tarayıcı oyun sitesi düzenine benzer bir tasarımla karşılaşacağımı asla tahmin etmezdim. Bir oyuna girmek yerine, bu sefer bana Önerilenler ve Bugünün Seçimleri gibi başlıkları olan özel bir pencere açıldı. Ayrıca, aradığım deneyimi bulmanın yollarını gösteren bir kenar çubuğu vardı. Başlangıçta gerçekten biraz bunaltıcıydı ama oyun deneyimlerine, tarayıcı oyunları kadar kolay bir şekilde dalıp çıkabilmek, Roblox’un birçok oyuncuyu neden çektiğinin ilk ipucuydu.

Bloklu karakterlerle inşa edilmiş olmasına rağmen, sunulan yaratıcılık ve çeşitlilik oldukça etkileyici. İstediğim an bir FPS’den üçüncü şahıs hack and slash’e, RTS’ye, bilgi yarışmasına veya açık dünya hayatta kalma oyununa geçebiliyordum. Hangi türü seviyorsanız, birinin Roblox’da onu yaptığını görebiliyorsunuz. Özellikle bu tür anime oyunları ise, gerçekten çok fazla var.

Özellikle en iyi oyunlar bile, oyuncuların oyun diline aşina olarak girmesini bekliyor gibi görünüyor. En iyi kalitedeki oyunlar bile pek iyi eğitilmemiş; ancak temel bilgileri öğrenmek ve herhangi bir spesifik oyunun inceliklerini keşfetmek çok uzun sürmüyor. Ancak soğuk bir şekilde girmek, ilk izleniminizin hangi kullanıcı yapımı oyuna tıkladığınıza bağlı olmasına yol açıyor. İlk kez kullananlara resmi bir başlangıç deneyimi sunmak, büyük bir fayda sağlayabilir.

Roblox’un Flash oyunlarının evrimi gibi hissettirmesinin iki nedeni var: oyunların ölçeği ve para kazanma yöntemleri. Birincisi, oyunların bazılarının tam anlamıyla oyunlar olması. Hiçbir Flash oyununu 2-3 saatten fazla sürmediğini hatırlamıyorum; fakat bazı Roblox oyunlarının on saatten fazla sürebileceğini görebiliyorum. Bu da ikinci noktaya bağlı, burada benim için illüzyon kırılmaya başladı. Yine de her yaratıcı farklı bir yaklaşım sergilediği için, oynadığım en popüler oyunların çoğu, beni Robux harcamaya itmekte oldukça açıktı. Pay-to-win sistemi Roblox’da endişe verici bir ölçüde var. Yaratıcıların emeklerinin karşılığını almalarını istemiyorum; bazı bu oyunlar açıkça yüksek kalitede ve bunun bir karşılığını kazanmak haklı. Fakat bu yöntem kötü bir örnek teşkil ediyor. Birkaç saat boyunca hoşlanabileceğim bir oyun bulduğumda bile, karşıma ödememi gerektiren engeller çıkıyordu, bu engellerin doğal olarak aşılmak yerine cüzdanımla aşılmak amacıyla tasarlandığını hissediyordum. Flash oyunları bu tür bir pay-to-win modeline evrilir mi bilemiyorum ama kesinlikle monetizasyona doğru bir yönelimi olurdu.

Sadece Roblox oyunlarında yarım saat dolaşmak ve bir sonrakine geçmek oldukça iyi bir deneyim. Tek bir – ve ücretsiz – oyun içinde bulunan deneyimlerin genişliği, genç oyuncuların bu kadar geniş bir kitleyi çekmesini sağlıyor. Eğer bir yaratıcısınız, milyonlarca insanın oyununuzu deneyimlemesi için fırsatlar sunmak, görünürlük sağlamak zorlaşırken yeteneğinizi sergilemenin en iyi yollarından biri olabilir. Eğer monetizasyonun ana ilerleme tasarımı olarak kullanıldığı sistem olmasaydı, bu oyunlarda uzun süre kalmayı düşünebilirdim. Ama bu benim destekleyebileceğim bir sistem değil ve umarım bu durum oyuncuları diğer oyunlarda da norm olarak kabul etme yönünde eğitmez.