Outer Worlds 2’yi Erken Oynadım, Ama Şimdi Keşke Oynamasaydım!

Tüm oyunlar iyi demo olamıyor. Büyük, etkileşimli RPG’ler söz konusu olduğunda, The Outer Worlds 2 gibi geliştiricilerin pek fazla seçeneği yok. Oyunculara sistemi aşırı şekilde zorlamadan ve hikaye detaylarını ifşa etmeden açılış bölümünü deneme fırsatı vermek istiyorlar, fakat bu da oyunun temel özelliklerini sergileyemiyor ve derin RPG sistemlerinin ne kadar kapsamlı olduğunu gösteremiyor.

Diğer bir seçenek ise, oyuncuları oyunun ileriki saatlerinden birine yerleştirmek, ama bu da kendi sorunlarını getiriyor. İlk önizlememiz bu yaklaşımı benimsedi ve bu durum, bir arkadaşımın oyun hakkında fikrini değiştirmesine yeterli oldu. Bu arada, benim son denemem açılış saatini deneyimleme fırsatı sundu.

Üzgünüm ki bu demo, Xbox’ın daha önce 80 dolar fiyatla sunmayı düşündüğü bir oyuna olan görüşümü pek de olumlu yönde değiştiremedi. Oyun kötü değil, ancak bu tarz bir oyundan beklediğim zenginlikleri gösteremedi.

Kurulum var, ama karşılık yok

The Outer Worlds 2 içindeki hikaye detaylarını spoil etmeyeceğim. İlk görevim, Dünya Yönetimi ile bir infiltrasyon görevi olduğu gibi yalnızca bunu belirteceğim. Bunun öncesinde, yeni karakter oluşturma aracından geçme şansım oldu.

Eğer bu yıl çıkan Avowed oyununu oynadıysanız, karakterinizi tasarlarken sahip olacağınız seçeneklerin bir kısmını az çok biliyorsunuzdur. Eşsiz tanrı gibi özellikler yok, ancak yüz, saç, piercing, dövme ve başka kozmetik seçeneklerle bol miktarda alternatif var. Vücut özelleştirme konusunda neredeyse hiç seçeneğin olmadığına ve ses seçeneklerinin bulunmadığına dikkat çekmek isterim. The Outer Worlds 2‘nin sesli bir ana karakter sunmayacağı zaten biliniyor ama bu, rol oynama konusunda sağladığı özgürlüğü vurgulamak adına önemli bir nokta.

Kendime benzer bir karakter oluşturduktan sonra, daha ilginç kısım olan geçmişimi ve başlangıç becerilerimi belirlemeye geçtim. Geçmişler burada uzun vadede en önemli seçim gibi görünüyor. Eski bir suçlu, bilim insanı, asi gibi seçeneklerden birini seçerek farklı diyalog alternatifleri açabiliyorum.

Özellikler, hangi türde bir oyun deneyimi istediğimi şekillendiriyor, ayrıca beceri kontrollerinde de yer alıyor. Bir bünyede hiçbir ceza olmadan tek bir özellik alabilir ya da bir negatif trait almak koşuluyla iki özellik seçebilirim. Belirli bir Trait seçmediğim sürece, özelleşmek istediğim iki Beceriyi de seçme hakkına sahibim. Bu, oldukça sade ve erişilebilir çünkü karakterin kontrolünü ele almadan önce bir ağaç veya rakamlarla uğraşmam gerekmiyor.

Karakterim hazır olduğunda, açılış görevine başlamadan önce gemimi keşfetmek için bir zamanım oldu ve ekibimin bazı üyeleriyle konuşmak şansım oldu. Avowed hayranlarının burada kendilerini iyi hissetmeleri için çok sayıda seçenek mevcut. Dünya Yönetimi’ne sadık bir ajan, soğuk ve sert bir komutan, ilham verici bir lider ya da alaycı bir zorba olabilirim. Obsidian oyunlarında genel kişilik türleri açısından yeni bir şey yok, ama diğer birçok oyunun bu kadar çok seçim sunmadığı için bu dikkat çekici bir durum. Ayrıca The Outer Worlds 2‘nin alaycı kurumsal distopya temasıyla oynamak da her zaman eğlenceli.

Diyalog seçimleri, karakterlerin söylediklerimi hatırlayacakları ve bu etkilenebileceği vaadini sürdürüyor, ki bu RPG klişesi, aşılacağımız bir şey olduğunu hissediyorum. Bu konu, anlatmaktan çok göstermeyi çağrıştırıyor. Yine de oyun, arka planım ve özelliklerime göre benzersiz seçenekler sunmaya hemen başlıyor.

Göreve başladığımda, The Outer Worlds 2‘nin, önceki oyununun veya hatta Avowed‘ın çok daha iyi bir oyun deneyimi sunduğundan hemen etkilendim. Hareket etmek, koşmak, kaymak ve zıplamak, sadece silahların olduğu bir RPG değil, iyi bir alışkanlık hissettiriyor. Ve bu, gerçek atış deneyimi için de geçerli. Atışların ağırlığı ve etkisi hissediliyor, ve erişimimde olan kısıtlı silahlar her biri arasında farklılık gösteriyordu. İlk oyundaki bir sorun, ateş hızları ve hasar değerleri dışında silahların pek fazla kişiliklerinin olmamasıydı. Bu nedenle herhangi bir türü kendime çekici bulmuyordum çünkü hepsi birbirine oldukça benziyordu. Şu ana kadar gördüğüm kadarıyla, The Outer Worlds 2‘nin silahları, oyuncunun karakterini ifade etmenin başka bir yolu olacak.

Gizlilik teşvik edildi, ama zorunlu değildi. İlk denememde mümkün olduğu kadar tespit edilmeden hareket etmeyi denedim. En azından temel seviyede, gizlilik iş görecek gibi. İleride hangi yükseltmeler veya ekipmanların bu sistemi geliştireceğini bilmiyorum, ancak burada temel bir görünürlük ve ses algılama sistemi mevcut ve düşmanın arkasına yaklaştığımda bir gizli saldırı seçeneği sunuyor. Ayrıca düşman dikkatini belli bir yöne çekmek için fırlatabileceğim bir dikkat dağıtıcı aracına erişimim oldu, ama bu küçük kesitte buna hiç ihtiyaç duymadım. Düşmanı her zaman gizlice izleyip, tahmin edilebilir bir şekilde bölgeleri kontrol ederken sürünerek geçtim.

İleride sistemde daha fazla derinlik olacağını varsayıyorum, bu kabul edilebilir. Tek gerçek sorun, düşmanları öldürdükten sonra cesetleri alamamam ya da hareket ettiremiyorum, ve diğer düşmanlar cesetleri gördüklerinde alarm veriyor. Bu nedenle bu yeteneğin ileride elde edilebileceğini düşündüğüm için aşırı tepkide bulunmak istemiyorum, ama bu, gizliliği daha az çekici hale getiren bir eksiklik gibi görünüyor.

İlk seviyede bir dalgalanma anı vardı ama bu durumda, birkaç oda sonra aynı yere dönen küçük bir yol ayırımıydı. Ancak en ilginç kısımlardan birisi köprüden geçmek için NPC ile farklı şekillerde etkileşim kurabilmemdi. Bir konuşma yeteneği seçtiğim için, o kişiyi dosyalarını değiştirip onları temizleyeceğime dair bir anlaşmaya ikna edebildim, böylece çok sert bir ceza almaktan kurtuldular. Başka yetenekler veya farklı diyalog yolları seçmiş olsaydım, bu hedefime ulaşmanın çeşitli yolları olabilirdi. Ya da belki de onların yardımını almadan bu durumu çözebilirdim.

Ve işte The Outer Worlds 2‘nin özüdür ki bu demo, böyle küçük bir dilimde doğru şekilde sunamıyor. Kararların uzun vadeli geri dönüşleri ya da sonuçlarının olacağına dair yalnızca belirsiz vaatler alıyorum, ya da farklı beceriler seçmenin görevleri çözmede çok farklı yollar açabileceğini belirtiyor. Şirketlerin hükümetler gibi hüküm sürdüğü umutsuzca tanıdık geleceği yeniden kurma konusunda harika bir iş çıkarıyor ve 2025’te bu temaların nasıl keşfedileceğini görmek için sabırsızlanıyorum. Silah kullanımı da kendine özgü, ama bu demoda gösteremediği RPG özellikleriydi.

Yine de The Outer Worlds 2 için heyecanlıyım. Bu demo, birçok taşın yığılacağını ancak onların tatmin edici bir şekilde devrileceğine güvenmeyi gerektirdiğini gösterdi. Sonuç olarak, keşke tam resmi görmek için bekleseydim.