Bu X-Arcade Kontrolcüsü, Arcade’nin Büyüsünü Sanal Gerçekliğe Taşıyor!

İlk arcade makinesi deneyimimi asla unutmayacağım.

Küçük bir bölgesel havaalanındaydım. Kimi karşıladığımızı hatırlamıyorum ama Galaga makinesini hatırlıyorum. Bip bip sesi ve yanıp sönen ışıklar beni bir siren gibi çağırıyordu; ekranı görmek ve joystick’i kavrayacak kadar bile zayıf kalmıştım.

Ne kadar zaman oynadığımı bilmiyorum. Saatlerce sürdü gibi hissettim ama muhtemelen 20 dakika kadardı. NES ile sınırlı bir oyun deneyimine sahip bir çocuk için bu deneyim dönüştürücüydü.

O günden beri kendi arcade makinemin olmasını istiyorum. Yaşlandıkça, bir arcade makinesi sahibi olmanın ciddi bir miktar para ve bakım gerektirdiğini anladım. Bu düşünceler (bir de çoğunlukla küçük dairelerde yaşamış olmam) bir makine edinmeyi daha çok hayal gibi bırakıyordu.

X-Arcade Arcade2TV-XR devreye girdi. Bu (nispeten) uygun fiyatlı bir cihaz, arcade deneyimini eve getirileceğini vaat ediyordu ve bu vaadi gerçekten yerine getirdi. Ancak kurulum ve yapılandırma açısından bakım kısmını da beraberinde getirdi. Spoiler: Ben hala bunun değerli olduğunu düşünüyorum, özellikle bir arcade hayranıysanız, ama MAME’i bu denetleyici ile çalışacak şekilde ayarlamak için saçlarınızı yolmaya hazırlanmalısınız (şunu kabul edelim: eğer arcade’leri hatırlıyorsanız, büyük ihtimalle biraz seyreldiniz).

Arcade hayali

X-Arcade, sektörde yeni değil. Şirket, iki yıldan fazla bir süreyle arcade kontrol cihazları üretti ve eski oyunları yaşadığınız hissini evinize taşıdı. Street Fighter‘ı konsolda oynamak çok eğlenceli olsa da, fiziksel bir joystick ile arcade düzeniyle oynamak çok daha keyifli.

Arcade2TV-XR modeli biraz farklı. Meta Quest 2 ve Quest 3 kulaklıklarıyla çalışarak oyuncuyu sanal bir arcade dünyasına daldırıyor ve oldukça güzel bir deneyim sunuyor. Hatta arcade’in iç dekorasyonunu belirli ölçüde özelleştirip kendi ROM’larınızı ekleyerek tanıdık bir ortamda favori oyunlarınızı oynayabilirsiniz. Gerçek atmosferi yaratmak isterseniz, biraz rüzgarla gelen sigara dumanı ekleyin (ama gerçek anlamda yapmayın; bu sağlığınıza zarar verir).

Cihaz, sanal arcade alanı olan Arcade Ranger için bir kod içeriyor. Ayrıca, müşterilere hizmet ederken bir arcade inşa edip özelleştirmenizi sağlayan yerleşik çok oyunculu bir oyun da var, ama ona pek zaman ayırmadım. Benim ilgim arcade deneyimini yeniden yaratmaya odaklanmıştı: Arka planda müzik, ses efektleri ve yanıp sönen ışıkların birbirleriyle yarıştığı, elimdeki kısıtlı bozuk paralarla en iyi şekilde oynamaya çalıştığım bir atmosfer yarattım.

Başarıyı bir dereceye kadar elde ettim. Ortamı tam olarak yakalayamasam da, hissiyatı temiz tuttum. Arcade2TV-XR ile eski arcade oyunlarını oynamak harika. Butonlar tepki veriyor, joystick hızlı ve hatta ortada bir trackball var; belki bir gün Golden Tee oynamak isterim. İkinci bir joystick ve buton setinin dahil edilmesi, başka bir kişiyle çok oyunculu arcade oyunları oynamak için harika, ama bunun için denetleyiciyi bir PC veya konsola bağlamanız gerekecek.

Neyse ki, başka bir sisteme bağlanmak oldukça kolay. Ama tanım yüklü bir şekilde benzer bir deneyim yaşamak için yaşadığım hayal kırıklıkları yolda kaldım. Sorunun bir kısmı eski belgelerdi; hem kullanma kılavuzunda hem de web sitesinde çelişkili bilgilere rastladım. Sonunda, bilgilerinin daha doğru olacağını düşündüğüm şirket web sitesine yöneldim.

VR kurulumu basitti. Ancak, Arcade2TV-XR’i RetroArch’a bağlamak, Battletoads‘ın üçüncü seviyesi ile kapışmak gibiydi. O bilirsiniz. Yazılımdaki güncellemeler, USB sorunları ve arcade kontrol cihazını cihaz panelinde kaydetmek, ardından RetroArch’ta kaydettirmek için saatlerce çeşitli ayarları değiştirdim, sonunda istediğim şekilde çalışmasını sağladım.

Tabii ki, denetleyiciyi yüklenmemin tümü bunun hatası değildi. RetroArch bazen zorlayıcı olabiliyor ve X-Arcade çubuğuna ne yapacağını tam olarak kavrayamadı. En nihayetinde her şey istediği gibi çalıştı ve çok zaman 1942, Gauntlet ve diğer birkaç favoriyi oynamakla geçti. Dövüş oyunları oynamak özellikle tatmin edici ve Arcade2TV-XR, deneyimi ince ayar yapabilmek için değiştirilebilir kısıtlama kapakçıklarıyla birlikte geliyor.

Ayrıca: Pac-Man. Çok fazla Pac-Man.

Aynı şey tam olarak arcade makinasında oynamak gibi değil ve ROM’ları Quest 2 kulaklığına yükleyip sanal arcade ortamında görünmeleri için öncelikle yüklemem gerekiyor. Tak-çalıştır değil, ama bunun böyle olmasını beklemiyordum. Emülasyon her zaman kullanıcıdan çaba beklemişti ama bu çaba, beklenenden daha fazla oldu ve tam bir acemiye öneremeyeceğim bir şey.

İlk kez havaalanında Galaga oynarken hissettiğim duyguyu tam anlamıyla yakalayabilir miyim bilmiyorum, ama bir VR başlığı takıp önüme cabinet’in belirdiğini gördüğümde bu biraz daha yakınlaşıyor.

Ve tamamen bir oyuna daldığımda, önceki yüksek skoru geçmeye çalışırken, orada bir şey var: anılarda yaşayan oyunları oynamanın saf sevincini.