Bu Oyun, Lanzmanından Beri İlk Defa Switch 2’mı Açıkladı!

Ben pek iyi bir Switch 2 sahibi sayılmam. Yeni konsolumu evime getirip kurulum sürecinden geçtikten sonra, o zamandan beri TV’min altındaki dock’ta sabit bir şekilde duruyor. Evet, elle oynanış modunu görmek için birkaç kez çıkardım Donkey Kong Bananza nasıl çalışıyor diye, ama genel olarak onu bir ev konsolu gibi kullanıp taşınabilir özelliklerini tamamen göz ardı ettim. Bunun bir kısmı onu kaybetme ya da hasar verme korkumdan kaynaklansa da, aslında en büyük sebep elimde taşımaya daha uygun bir oyun bulamamış olmam.

Ayrıca benim yollarımı değiştirecek büyük bir oyun beklediğimden de emin değildim. Metroid Prime 4 çıktığında büyük ekranda oynanması gereken bir oyun, hatta Pokémon Legends: Z-A bile, tam tersi olmasına rağmen, taşınabilir modda daha iyi olacağını düşünmüyorum.

O yüzden, beni Switch 2’mden çıkarmayı başaran şeyin Nintendo’dan değil, Final Fantasy Tactics‘in bir remake’inin (gözden geçirilmiş versiya) olması beni oldukça şaşırttı.

Ivalice yolda

1997’de çıkan orijinal PS1 oyunu, 2007’de PSP’ye gelen War of the Lions versiyonuyla çokça övüldü. Bu oyunun, Final Fantasy 7 tarafından haksız yere gölgede bırakılmış bir kıymetli taş olduğu konuşuluyordu. Oyun, tüm taktik oyunlar için standartları belirledi ve belki de ana oyunlardan daha büyük bir hikaye anlattı. Ya da öyle söylendi.

Ben de büyük bir Final Fantasy hayranıyım ama bu oyuna erişimim hep elden kaçmış gibi hissettirdi. O eski donanıma artık sahip değilim ve modern platformlarda kolayca mevcut değil.

Ta ki şimdiye kadar.

Final Fantasy Tactics – Ivalice Chronicles hem görselleri temizlenmiş daha sadık bir port olan Klasik modunu, hem de yenilikler eklenmiş geliştirilmiş versiyonu içeriyor. Ben ikinci versiyonu oynadım; bu mod, kullanıcı arayüzünü yeniden düzenlemiş, yaşam kalitesi iyileştirmeleri eklemiş, grafiklerini güncellemiş ve seslendirme eklemiş.

Daha önce taktik oyunlarıyla biraz ilgilendim, ama onları daha çok bir gözlemci olarak seviyorum. X-COM 2 oynanışlarına bakan yüzlerce kez, kendi taktiksel kararlarımın muhtemelen tüm takımımın ölümüne sebep olacağını biliyorum. Ve Final Fantasy Tactics – Ivalice Chronicles ile PS5’te başladığımda, aslında tam olarak bu oldu.

Bu PS1 oyununu modern standartlara taşımak için özen gösterilmişken, bir şey benim büyük TV’mde hala tuhaf hissettirdi. Görsellerden çok, tempoyu bir türlü oturtamadım. Hızlı kararlar verip her değişkeni hesaba katmadan impulsif hamleler yapmak zorunda kaldım – bu da her taktik oyununda mağlup olmak için gereken bir tarif. Sanat tarzına rağmen, Final Fantasy Tactics hiç de kolay değil. Bu oyun beni yere serdi ve kurallarına saygı duymayı öğrenene kadar bırakmadı.

Bu zorluk, Switch 2’de yeniden denediğimde sonsuz derecede daha kolay ve eğlenceli hale geldi. Oyuncak gibi modellerin elimde çok daha çekici durduğunu düşündüm ve oyuncak kutusu gibi arenalar da daha doğrudan bir perspektiften fayda sağladı. TV’de oynarken hissettiğim o süre baskısından uzak kalınca, tüm mikro yönetim kısımlarını çok daha rahat bir şekilde hallediyorum. Savaş öncesinde birliklerimi en iyi görev ve ekipmanlarla donatmak ve daha akıllıca hareketler yapabilmek için gereken zamanı almak, kısa vadeli kazançlar yerine uzun soluklu stratejilere odaklandım; bu da taşınabilir modda çok daha doğru hissettirdi.

Taktiksel deneyimin taşınabilir modda oynamak benim için… rahat.

Aynı şey hikaye için de geçerli. Beni yanlış anlama; Final Fantasy Tactics‘in hikayesi hafif ya da eğlenceli değil. Bir Final Fantasy oyunu için bile, Tactics özellikle karanlık ve ciddi bir hikaye barındırıyor; siyasi çatışmalar, savaş, ölüm gibi unsurlar içeriyor. Oyunu yanımda taşımak, hikayeyi zamanım oldukça her seferinde birkaç bölüm okuyacağım bir roman gibi hale getirdi. Belki de aslında bu şekilde tüketilmesi amaçlanmamıştı ama, dev lokmalar yerine daha sık ama küçük parçalar halinde alınınca temalarına ve olaylarına daha çok düşünecek zaman buldum. Ayrıca, eklenen glosser sistemi sayesinde kimlerin kim olduğunu ya da hangi olayların geçtiğini unutmuyorum.

Final Fantasy Tactics – Ivalice Chronicles ile henüz işim bitmedi, ama sonunda neden bu kadar tutkulu bir hayran kitlesinin yeniden yayınlanması için ısrar ettiğini anlamaya başlıyorum. Oyunu konsolda ya da PC’de oynamakta bir yanlışlık yok; ama tarzı, mekanikleri ve hikayesi benim için tam bir taşınabilir sistemde doğru hissediliyor.