MindsEye İncelemesi: Henüz Tamamlanmamış Bir Oyunun Yarım İncelemesi

“Digital Trends’e neden güvenebilirsiniz – 20 yıllık test etme, inceleme ve ürünleri, hizmetleri ve uygulamaları derecelendirme tarihimiz var, böylece sağlıklı bir satın alma kararı vermenize yardımcı oluyoruz. Ürünleri nasıl test ettiğimiz ve puanladığımız hakkında daha fazla bilgi edinin.”

Bir yemek eleştirmeni olduğunuzu düşünün. Şehir merkezinde yeni açılacak bir Amerikan bistrosunu incelemekle görevlendirildiniz. Açılışından önceki günlerde çok fazla ilgi gördü, hatta sahipleri “devrimci” terimini kullandılar. Oraya gidiyorsunuz, bir masaya oturuyorsunuz ve basit bir hamburger sipariş ediyorsunuz. Basit bir sipariş ama restoranın temelleri ne kadar iyi ustalaştığını görmek için bir temel test. Garson, 15 dakika sonra yanınıza geliyor ve çiğ kıyma ile dolu bir tabak getiriyor.

İşte bu, MindsEye‘yi incelemeye çalıştığımda hissettiğim şey.

Rockstar veteranı Leslie Benzies’in kurduğu Build a Rocket Boy’un debut oyunu, temel bir tarife sahip. Üçüncü şahıs, kapaklı bir nişancı oyunu ve sinematik bir bilim kurgu hikayesi sunuyor. Birkaç ekstra malzeme de katıyor – burada bir teknoloji aleti ve orada bir sürüş – ama sonuçta sadece bir hamburger. Ya da olacaktı, eğer stüdyo bunu tam olarak pişirebilseydi. İlk lokmamı almadan, ekmeğin arasından pembe et fışkırdı. İşte hesap lütfen!

Bu kadar bariz bir şekilde tamamlanmamış olan MindsEye gibi bir şey için geleneksel bir incelemenin ne anlamı var, bilemiyorum. Evet, hurda yığınında birkaç iyi parça var, ama bu parçaların bir araba olma hayalini anlatmak benim için pek anlamlı değil. Uzun saatler boyunca bunu dikkatle ince ince yazmak yerine, MindsEye’nin berbat durumuna kendi kafa karıştırıcı, düzensiz düşüncelerimle karşılık vermek doğru olur. Size düzgün bir inceleme sunamam; yalnızca çiğ kıyma sunabilirim.

Hikaye

• MindsEye, bir dronun belirsiz kalıntılar arasında uçtuğu bir kesit ile başlıyor. Ardından “Üç yıl sonra” yazısı ekrana geliyor sanki önemli bir şey olmuş.
• Dünya konusunda biraz kredi vermek lazım. Kurgusal Las Vegas şehri Redrock, teknolojik hiciv için verimli bir zemin. Asi AI işçileri sokaklarda terör estiriyor. Tesla benzeri bir şirket yerel politikacılara üstünlük sağlamaya çalışıyor. Otoriterlik kol geziyor. Eğer sonunda bütün bu önemli anlatımdan büyülü orb’larla sıyrılmasaydı, anlık bir oyun olabilirdi.
• Kahramanımız Jacob Diaz. Adamın duruşu en geniş olanı ve her zaman ağzı açık.
• Pek çok video oyunu film olmak istiyor ama genelde dar bir hedef yapıyorlar. Çoğu sadece Star Wars ya da The Avengers olmak istiyor. MindsEye’in hedefleri 2000’lerin başındaki bir aksiyon filminin DVD sonrası devam filminin ambisyonları gibi. Jacob, kariyerini başlatmaya çalışırken B-list WWE güreşçisi gibi. Bir şekilde buna saygı duyuyorum.
• Her halükarda, sunumda tamamen girmeyi başarıyorlar. Uygun sinematik kesitler, vurgulu bir bilim kurgu müziği ve oyunun içinde olduğu evreni kavrayan bir oyuncu kadrosunun keyifli campy sesi var.
• Her neyse, Jacob büyük bir teknoloji şirketinde güvenlik işi alıyor ki ona teknoloji süper güçleri veren bir piramidin sırrını çözebilsin.
• Jacob’ın süper güçlerinin ne olduğunu bilmiyorum. Genelde sadece silah kullanıyor.

Oynanış

• Ateş etme mekaniği fena değil.
• Bak, ne dememi istersin? Bu günlerde bir video oyununda ateş etmeyi tamamıyla berbat etmek zor. Bir nokta hedefle adamın kafasına, sağ tetik çek, o ölür. Şahane değil ama biraz zevk veriyor.
• Toplamda beş düşman türü var, bu benim cömertliğim. İnsan, zırh giymiş insan, robot, insana benzer robot, biraz daha uzun bir insana benzer robot.
• Karanlık olduğunda neyi vurduğumu pek göremiyorum. Hedefimi üzerinde bir değişiklik olmadan ele aldım. Düşmanların başlarının üstünde büyük bir kırmızı ok yerleştiren bir tarayıcı aracı kullanmak zorundayım.
• Belli bir cover sistemi var, ama Xbox 360 oyunlarındaki kapak sistemleri kadar çalışıyor.
• Burada tek ilgi çekici olan şey, Jacob’ın dron kontrol edebilen dostu. Kapak altında olduğumda onu uçurabiliyorum ve düşmanları sersemletmek veya robotları hacklemek için kullanabiliyorum. Sıkıcı dövüş, hikayenin son bölümünde biraz daha anlam kazanıyor çünkü onu dışarıya gönderip düşmanları bombalarla havaya uçurabiliyorum. Ama bu, çok geç kalmış bir şey.

• Bundan bahsetmiyorum bile: Oyunun %75’inin sadece otomobiller ve helikopterler sürmekle harcandığını söyleyebilirim, çoğu zaman bir yere gitmek için pek çok yolculuk yapmam gerekiyor.
• Arabalar “otoriteler” ama yine de kontrol etmek zorundayım, bu durumda ben muhtemelen AI oluyorum, sanırım.
• Yasal bir güvenlik memuru olmama rağmen, Jacob’ın arabasında gidiş süresini gösteren ve bunun için hızlanmasını teşvik eden bir özellik var. Hızlanmadığınızda sonuç yok, ama bunu yaptığınızda da ödül yok.
• Ayrıca bir arabayı çalamazsınız, bu yüzden bunu düşünmeyin bile.
• Sürüş yaparken Redrock’u keşfetmem de mümkün değil. Eğer görev alanının tanımsız sınırlarını aşarsanız, oyun bitiyor.
• Bir keresinde, beni koruduğum insanlardan çok uzak bir yere gittiğim için bir görevde oyun bitim ekranı aldım. Hiçbir hedef verilmeden!
• Birçok görevde benzer nedenlerle oyun bitim ekranı aldığımı söyleyebilirim.
• Bir minimap var, bu harita hedefleri gösteriyor ama sadece yolları gösteriyor ve çoğu aksiyon binaların içinde ve etrafında gerçekleşiyor, bu yüzden minimap tüm görevler sırasında neredeyse boş.
• Diğer oyun içerikleri de var. Bunu bir tehdit olarak iletiyorum.
• Bir gizlilik görevim var. Bir tesise sızmaya çalışıyorum ve oradaki bekleyen robotlardan kaçınmam gerekiyor. Bir robotun bir çitin üstünde sıkıştığını ve onu aşmanın imkansız hale geldiğini öğrenince yeniden başlamak zorunda kaldım.
• Bir diğer görevde, bir drone’u birinin dairesine sokup ipuçları arıyorum ama fazla hasar almaması gerekiyor. Duvara hafif çarpmak bile hasar olarak sayılıyor ve görevimin çoğu çok dar bir havalandırmada geçiyor.
• Build a Rocket Boy’ın hikayesine çok fazla çeşitlilik soktuğunu ve görevlerini tekrarlamadığını takdir ediyorum. Bu, tekrarla monoton hale gelen sürüş bölümlerine ve sürekli tekrar eden dövüşlerden gerekli bir değişim sunuyor, cliché görev tropelerine oldukça hakim olsa bile.
• Yine de, her yeni mini oyunun tanıtıldığında “oh hayır” demeye hazır hale geleceksiniz.

Ekstra içerik

• MindsEye piyasaya sürülmeden önce, Build a Rocket Boy, hayranların kendi oyun deneyimlerini yaratıp paylaşabileceği bir tür yaratıcı araç içereceği konusunda büyük iddialarda bulunmuştu. Ancak bu mod henüz konsollarda görünmüyor.
• Oyunda yer alan “oyna” menüsü var, bu menüde elbette Build a Rocket Boy tarafından oluşturulan bazı yan görevler mevcut. Ancak bunların çoğu, “kontrol noktasından geçerek yarış” tarzında çok sıkıcı sürüş mini oyunları.
• Bu görevlerden hiçbirinin somut bir ödülü yok.

• Bazen tesadüfen beliren portallarla yan görevler buluyorum, Split Fiction benzeri. Başka insanların anılarını yaşatmam gerektiği söyleniyor. Belki de bu Jacob’ın süper gücü?
• Bir görevde, bir suçlu olmanın nasıl olduğunu görebiliyorum. ‘Kazansın!’
  gibi repliklerle birkaç polisi pompalı tüfekle vuruyorum. Bu yaklaşık bir dakika sürüyor ve bunun için bir ödül yok. Jacob’ın oturma odasında artık bir polis öldürme boyutu duruyor.
• Diğer bir görevse, bazı “çeteci” araçları patlatmaktı. Bir arabaların çarpıştığı ve beni öldürdüğünde görevden çıkmamla sona erdi, “İşte bunlar gerçek insanların deneyimleri,” diye mırıldanıyor Jacob.
• Bu olay oyunun ortalarına kadar gerçekleşiyor. Bir daha asla başka bir portal bulamıyorum.
• Oyunu bitirdiğimde “serbest dolaşım modu”na düşüyorum, burada Redrock’u tüm isteğimle keşfedebilirim. Ancak bu dünyada yapacak pek bir şey yok, yalnızca “oyna” menüsündeki birkaç görevi tekrarlamak için.
• Bu modda hayatımda hiç görmediğim gri saçlı bir karakteri yönetiyorum. Üzerinde parlak bir mavi tişört ve bir gaz maskesi var. Karnında “Toz içmemek” yazılı bir dövmesi var.
• Bu adamın kim olduğunu asla öğrenemiyorum ve onun hakkında tek bir şey bile değiştirme şansım yok. O benim kahramanım.
• Bunu en iyi özetleyen şey, oyunu bitirdiğimde “Ekstra oyun deneyimlerinden keyfini çıkarın” diye bana bir ekran gösterilmesi ve “ekstra” kelimesinin yanlış yazılması.

Makarna Salatası Tarifi

• İlk oyun seansımdan sonra harika bir makarna salatası yaptım.
• Peki, biraz kasede yarım bardak zeytinyağı dökün, yarım bardak lime suyu koyun. Biraz bal ekleyin. Adobo sosunda ince doğranmış biberleri koyun ve hepsini karıştırın.
• Şimdi ocakta bir tencerede su kaynatmaya başlayın ve birkaç kurbağa makarna pişirin.
• Bunun yanında kıyma veya hindi eti tavada pişirin. Tuz, biber, kimyon, tatlı biber, sarımsak tozu ve soğan tozu ekleyip her şeyi iyice pişirin.
• Şimdi gelin doğramaya geçelim. Bir kutu kiraz domatesini dilimleyin. Bir kırmızı soğanı doğrayın. Bir kırmızı biberi doğrayın. Bir kutu mısır ve bir kutu siyah fasulye açın.
• Şimdi bir salata kasesine hepsini koyun. Makarna, et, sebzeler, mısır, et ve sos ile birlikte karıştırın. Her şeyi karıştırmak için bir kepçe kullanın.
• Her şeyin üzerine biraz yeşil soğan ve Monterey Jack peyniri koyun. Çok lezzetli.
• Bunu yapmak için yaklaşık 35 dolar harcadım ve bunun karşılığında birkaç öğün aldım.
• MindsEye ise 60 dolara mal oluyor.

Performans ve hatalar

• Off.
• MindsEye, alfa aşamasındaki bir video oyunu gibi hissettiriyor. Tamamen optimize edilmemiş ve PS5 Pro’nun ek gücü bile onu kurtaramıyor.
• Düşük bir kare hızında çalışıyor, bu oyun için yeni icat edilmiş bir sayı gibi hissediliyor.
• Sürekli var olan varlık popupları ve pürüzlü gölgeler, Pokémon Scarlet ve Violet‘ın Unreal Engine sosyal mixerine sızmaya çalışmasına benziyor.
• Oyun çökmesi? Elbette!